سال ۱۱۲ هجری قمری
| ۳ - قرن ۲ هجری قمری - ۱ | |
| امامت | |
|---|---|
|
امام باقر(ع) (دوره امامت: ۱۹ سال (۹۵ تا ۱۱۴ق) | |
| حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی | |
| بنی‌امیه در عراق | هشام بن عبدالملک |
| تولدها و وفات‌ها | |
| وفات قاسم بن محمد | |
سال ۱۱۲ هجری قمری مصادف با امامت پنجمین امام شیعیان، امام محمد باقر (ع) و خلافت هشام بن عبد الملک، دهمین خلیفه از خلفای اموی است. اولین روز این سال با روز یکشنبه، نهم فروردین سال ۱۰۹ شمسی و همچنین با روز یکشنبه، سوم مارس سال ۷۳۰ میلادی مصادف است. وفات قاسم بن محمد، جد مادری امام صادق (ع) و از فقهای هفتگانه مدینه در زمان امام سجاد (ع)، از مهمترین رویدادهای این سال است.
معرفی
سال ۱۱۲ هجری قمری، مصادف با امامت پنجمین امام شیعیان، امام محمد باقر (ع) و خلافت هشام بن عبد الملک، دهمین خلیفه از خلفای اموی است. اولین روز این سال با روز یکشنبه، نهم فروردین سال ۱۰۹ شمسی و همچنین با روز یکشنبه، سوم مارس سال ۷۳۰ میلادی مصادف است.
رویدادها
برخی از مهمترین رویدادها در این سال عبارتند از:
- وفات قاسم بن محمد از بزرگان تابعین و از فقهای هفتگانه مدینه در زمان امام سجاد (ع). بنابه نقل، قاسم بن محمد، جد مادری امام صادق(ع) بوده است. ام فروه همسر امام باقر(ع) یکی از دختران وی بود.
- پیروزی مسلمانان بر ترکان و خزرها به فرماندهی «سعید حرشی» در منطقه برزند
- وفات «رجاء بن کندی»، فقیه و خطاط معروف فلسطینی
- انتصاب «خالد بن عبد الله» بر عراق و خراسان از سوی هشام بن عبد الملک
- جنگ تابستانی «معاویة بن هشام» در روم، فتح خرشنه و به آتش کشیدن فرندیه از نواحی ملطیه
- وفات «محمد بن مسلم بن عبید الله شهاب»، معروف به زهری، از تابعین و از فقها و محدثان اهل سنت. او روایات مختلفی را از امام سجاد (ع) نقل کرده است.
- وفات «قاسم بن عبدالرحمان». وی توسط جویریه دختر ابوسفیان بن حرب آزاد شد. قاسم محضر چهل تن از شرکت‌کنندگان در غزوه بدر را درک کرد.
- وفات «عامر بن اسامه بن عمیر» معروف به ابوملیح هذلی. وی محدث مورد اعتماد بود. حسن بصری در تشییع جنازه وی شرکت داشت.
- وفات طلحة بن مُصَرّف بن عمرو. وی از قبیله همدان و كنيهاش ابوعبدالله بود. مردم كوفه نزد وی قرآن میخواندند. طلحه از افزایش جمعیت نزد خود ناراحت شد و خود نزد سلیمان بن مهران أَعْمَش (۶۱ ـ ۱۴۷ یا ۱۴۸ق) رفت و در حضور او قرآن خواند تا مردم به اعمش گرايش پيدا و او را رها كنند.
پانویس
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۹۸.
- ↑ ابن‌عبری، تاریخ مختصر الدول، ۱۹۹۲م، ج۱، ص۱۱۶؛ کلیفورد، سلسله‌های اسلامی جدید، ۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۸.
- ↑
- ↑ عاملی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم ، ۱۴۲۶ق، ج۲۲، ص۱۶۳.
- ↑ خویی، معجم الرجال، ۱۴۱۳ق، ج۱۴، ص۴۵.
- ↑ ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ق، ج۵، ص۱۶۱.
- ↑ حاجی خلیفه، ترجمة تقویم التواریخ، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص۵۲.
- ↑ طبری، تاریخ‌الطبری، دارالتراث، ج۷، ص۸۷
- ↑ طبری، تاریخ‌الطبری، دارالتراث، ج۷، ص۷۰.
- ↑ طبری، تاریخ‌الطبری، دارالتراث، ج۱۱، ص۶۴۵.
- ↑ سبحانی، موسوعة طبقات الفقها، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۵۲۴.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۳۱۲.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۱۶۴.
- ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۸.
منابع
- ابن سعد کاتب واقدی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، تحقیق: عطا، محمد عبدالقادر، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، ۱۴۱۰ق.
- ، سایت باحساب، تاریخ بازدید: ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ش.
- ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت، چاپ اول، ۱۳۸۵ق.
- ابن‌عبری، غریغوریوس، تاریخ مختصر الدول، بیروت، دارالمشرق، چاپ سوم، ۱۹۹۲م.
- حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، ترجمة تقویم التواریخ، تهران، احیاء کتاب، ۱۳۷۶ش.
- خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، نجف، مؤسسة الخوئی الإسلامیة، ۱۴۱۳ق.
- سبحانی، جعفر، موسوعة طبقات الفقها، قم، مؤسسه امام صادق (ع)، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
- طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری، قم، مؤسسة آل البیت، ۱۴۱۷ق.
- طبری، محمدابن جریر، تاریخ الطبری: تاریخ الامم و الملوک، بیروت، دار التراث، بی‌تا.
- عاملی، جعفرمرتضی، الصحیح من سیرة النبی الأعظم، قم، مؤسسة علمی فرهنگی دارالحدیث، چاپ اول، ۱۴۲۶ق.
- کلیفورد، باسورث، سلسله‌های اسلامی جدید، تهران، مرکز بازشناسی اسلام و ایران، ۱۳۸۱ش.
رده: